Um. Nie wiem jaki wpływ miał na to powrót tutaj, ale miałem pierwszy od miesięcy atak paniki, na szczęście tego się nie zapomina i udało mi się zminimizować małą apokalilsę.

Obserwowałem emocje.
Zaczepiałem myśli.
Wybrałem najbardziej wpływające.
Ułożyłem w słowa.

"Jest we mnie tyle pustki i chłodu, że gdyby odjąć przyjemnie ciepłą nienawiść do strzępków pamięci o szczęściu, tak odległym, że zupełnie obcym, zamarzłbym.
Może byłoby to lepsze od odnajdywania sensu jedynie w szaleństwie?"

Um...
Miłego dnia wszystkim.