Gdyby nie było Boga i religii też bym się atakował. Ludzie ludziom zgotowali ten los. Mi taki zgotowali śmieci siedzący na stołkach i nie robiący nic, tylko spełniający swoje chore marzenia. Przecież jestem niewystarczająco szybki, dobry, dokładny i tak dalej. Jak mnie w pracach fizycznych odrzucili to gdzie mnie chcą? Na sprzątanie nikt nie oddzwaniał, McDonaldy odrzucają. Zresztą jak z pracy fizycznej wyrzucają to znaczy, że nie nadaję się do niczego, że jestem śmieciem do spalenia.

Więc jestem żałosnym idiotą, śmieciem, kretynem, wrakiem człowieka. Odmawiam sobie jedzenia. Chciałem odmówić sobie snu. Tak, karzę siebie za cudze decyzje. Tacy byli moi rodzice wobec mnie. Pierdolone chorągiewy, które uwierzyłyby we wszystko, co sensacyjne na mój temat. Szczególnie ojciec.

Skłamałem, że tylko siebie będę atakował? Super. Moi rodzice nie żyją i w dupie mam to, że ja mam o nich dobrze mówić lub wcale. Mówię prawdę. Gdyby patrzyli na mnie jak na produkt a nie jak maszynę do zdobywania jak najlepszych ocen to byłbym szczęśliwy. A tak to ja tych żałosnych idiotów nienawidzę z całego serca i gdyby żyli to naplułbym im w twarz.

Nie wiem, czy "rozdarcie" to dobre słowo. Ale wiem, że jeśli jestem stworzony na obraz i podobieństwo Boga tak jak inni ludzie to mam stwierdzić, że na moim przykładzie Bóg jest idiotą i nieudacznikiem. Bo wszystko na to wskazuje. Bóg jest mędrcem i nieudacznikiem. Dosłownie wszystkim.

Przepraszam za ton. Po prostu bardzo źle się czuję i nienawidzę tego, że się w ogóle obudziłem.