Religia to teatr winy, w którym każdy gra swoją rolę jedni klęczą, drudzy patrzą, a Bóg od dawna nie przychodzi na próby.
aktorzy nauczyli się swoich kwestii na pamięć: mea culpa, amen, zbaw nas ode złego, i powtarzają je jak mantrę, choć nikt już nie wierzy w ich sens.
w zakrystii kurz pachnie jak grzech, a woda święcona dawno przestała gasić pragnienie.
wszyscy tańczą w rytm dzwonów, które biją nie dla chwały, lecz z przyzwyczajenia.
a gdy kurtyna opada, zostaje tylko cisza i echo spowiedzi, która nigdy nie przyniosła ulgi... :(

Tak, jestem wierzący.
Aktualnie szukam jakiegoś miejsca dla siebie i odpowiedniego kościoła, na razie flirtuję z katolikami, protestantami, zielonoświątkowcami baptystami, ale nie mogę się nigdzie odnaleźć :(

Zazdroszczę ludziom prawdziwie wierzącym...