Nie wiem czy warto marzyć. Czasem sam w to wątpię, zwłaszcza w chwilach kiedy mam tak zwany gorszy dzień i wszystko wydaje mi się nie kleić.
Ale jakieś marzenia mam.
Chciałbym zostać aptekarzem, żeby móc z za pierwszego stołu pomagać chorym ludziom wychodzić z ich chorób, albo pomagać z nimi żyć. To marzenie utrzymuje mnie na studiach.
Choć w to szczególnie mocno nie wierzę, bo mam wiele problemów z dążeniem do niego, i sprawiło mi to dużo bólu, ale chciałbym założyć rodzinę, mieć żonę i dzieci.

Nie przychodzi mi do głowy nic więcej na ten moment. Niemniej ostatecznie wydaje mi się że warto jest mieć marzenia, lub szerzej - cele. Coś co daje nam poczucie że do czegoś dążymy, a nie tylko miotamy się na oślep przez życie. Prawda, potrafi to generować wiele stresu i frustracji, jeśli nie widzi się postępów, ale daje też jakąś taką siłę, która nie tyle pcha, co ciągnie cię na przód, pozwala przetrwać kolejny dzień.