Oj, TeM, ja na pewno nie uważam Cię za trolla. Widzę, że Ci ciężko, że nie radzisz sobie z emocjami, które znajdują jakoś ujście w postaci tej goryczy i rozpaczy.
Znam bardzo dobrze ten stan. Sama się tak zachowywałam, gdy już nie dawałam sobie kompletnie rady i nie widziałam żadnego wyjścia z takiej sytuacji. A już zwłaszcza wtedy, gdy nie miałam wsparcia w postaci leków.
Jeszcze raz Ci napiszę: dotrwaj do wizyty u psychiatry, wykup leki, zacznij je brać i daj im szansę, żeby zaczęły działać (to ok. 2-4 tygodnie), a sobie daj szansę na pomoc.
Leki, co prawda, nie rozwiążą żadnego z Twoich problemów, ale ustabilizują Twoje emocje, odzyskasz jasne spojrzenie i sam inaczej zaczniesz postrzegać rzeczywistość. Łatwiej Ci też będzie przyjąć pomoc.

To forum nazywa się i jest "forum wsparcia", tak samo jak istnieją grupy wsparcia. To nie oznacza, że ktoś tu przychodzi i już czekają na niego zastępy sprcjalistów i wolontariuszy gotowych udzielać mu pomocy, ale oznacza, że są tu osoby doswiadczających podobnych problemów. W przypadku naszego forum są to osoby z doświadczeniem prób samobójczych, z myślami samobójczymi, których bliscy popełnili samobójstwo, osoby w depresji, z nerwicami, zaburzeniami osobowości, a więc osoby mające problemy i trudności bardzo zbliżone do Twoich.
My się tu możemy dzielić swoimi doświadczeniami i na tym właśnie polega to wsparcie, ale każde z nas ma na tyle ciężko w swoim własnym życiu, że wierz mi, nikt tu nie będzie miał siły być tarczą do zbierania ciosów w postaci czyjejś agresji, frustracji i wybuchów złości.
Rozważ to, proszę, i zamiast atakować i zamykać się na wszystkich, napisz jaką pomoc chciałbyś tu uzyskać, jakie swoje problemy z siebie wyrzucić, ale tak na spokojnie. Lub przynajmniej spokojniej, bo zadaję sobie sprawę, że trudno Ci teraz znaleźć w sobie spokój.