Tak mi niefajnie ciężko momentami.
Dlaczego mam taki 'głupi' mózg, niepasujący, nie potrafiący się dostosować?
Zawsze miałam świadomość, że jestem inna.
Im jestem starsza, tym bardziej się w tym upewniam.
Teoretycznie jest dobrze, prowadzę normalne życie. Tak to może wyglądać z boku.
A praktycznie... walczę ze sobą, codziennie. Z moim nieciekawym mózgiem. Z myślami. Z tym, że czuję za bardzo. Że do wszystkiego muszę się zmuszać. Że wszystko robię dla innych.
Ja się nie liczę.
Ja jestem.
Tylko.
I aż.