Normalność w dzisiejszym świecie to chyba największa iluzja, taka maska, którą wszyscy zakładają, żeby się nie wyróżniać z tłumu.

To nie jest już żadne zdrowe pojęcie równowagi, tylko przyzwyczajenie do codziennej hipokryzji: uśmiech w pracy, płacz w czterech ścianach, udawanie szczęścia na zdjęciach, gdy w środku gnije się jak zgniłe jabłko.
Normalność to chodzenie w szeregu, powtarzanie pustych sloganów i tłumienie własnych dziwactw, bo przecież trzeba się dopasować. A tak naprawdę to tylko wygodna nazwa na uniform, który ma ukryć to, że każdy z nas jest trochę poraniony, trochę szalony i trochę samotny...

:)