Słuchajcie. Piszę ostatni raz. Niech to będzie taki dziennik tego co robiłem przez ostatni rok po śmierci mamy żeby sobie pomóc. Kiedy jeszcze miałem nadzieję.
1. W kwietniu 2024 trafiłem do Centrum interwencji kryzysowej. Tam korzystałem z pomocy psychologa - chodziłem co tydzień. Oprócz tego z pomocy prawnej. Prawnik napisała mi wniosek o upadłość konsumencka ktory został odrzucony ze względu na nieprawdziwe dane podane we wniosku - prawniczka bazowała na danych podanych w BIK które są często nie aktualizowane. Z tego względu kazała mi się kontaktować z każdym wierzycielem mailowo i prosić o podanie danych takich jak wysokość kredytu, kapitał początkowy, termin wymagalności. Ale wierzyciele mi nie odpisują. Każą mi dzwonić do siebie i tam wymuszają na mnie deklaracje do do spłaty. Po kilku takich telefonach zrezygnowałem. Prawniczka twierdzi że muszą mi podać te dane i już, mailowo żeby uniknąć pomylki i mieć to na piśmie a wierzyciele mi nie odpisują chociaż oczywiście nie wszyscy i podaje numery telefonu do siebie w odpowiedzi. Co do tego że CIK odmówił mi pozostania w hostelu to już pisałem
2. Pomoc społeczna. Byłem tam w lipcu. Był wywiad kobieta która go ze mną przeprowadzała była bardzo poruszona moja historia mówiła że teraz będzie już dobrze. po jakiś dwóch tygodniach zadzwoniła i powiedziała że nie przyznają mi pomocy bo mam długi i mam udownic że nie mam tych pieniędzy z kredytów albo odczekać co najmniej pół roku. No potem dostałem decyzję odmowną na piśmie.
W piątek był u mnie facet z innego MOPSu bo się przeprowadziłem na stancje we wrześniu w inny rejon Lublina ale jaka pomoc mi przysługuje to mówiłem.
3. Ta fundacja o której pisaliście udziela pomocy związanej ze schronieniem jedynie osobom będącym pracownikami służby zdrowia, służb mundurowych lub tych które mogą udokumentować to że padły ofiarą nadużyć seksualnych. Otrzymałem od nich tylko lakonicznego maila a dziś próbowałem się cały dzień dodzwonić by dopytać o szczegóły i nic bo nikt nie odbierał.
4. Renta. Złożyłem wniosek. Aby dostać rentę trzeba podać we wniosku okres składkowy i nieskladkowy. Jakieś 8 lat temu byłem w projekcie unijnym ze stażem który został przerwany przez wzgląd na podobno brak środków. Okazało się że złożona deklaracja przez organizatora nie zgadza się z realnymi wpływami składek. I mam problem bo ZUS wymaga ode mnie bym skontaktował się z tą firmą, bo oni sami nie mogą. Firma zamknęła się w 2018 roku, stary telefon jest niedostępny. ZUS cały czas bombarduje mnie listami i pismami na EPUAP że mam im podać realne dane bo nie wystawia mi zaświadczenia co do okresu składkowego.
5. O zbiórkach wiecie.
6. Dostałem stopień niepełnosprawności w październiku. Na komisji lekarka stwierdziła że świetnie wyglądam a zabić próbowałem się 12 lat temu więc dali mi stopień lekki który nic nie daje. To jest raptem 400 zł dopłaty przy dużym ryzyku zatrudnienia osoby z choroba psychiczną. Poza tym zgadzam się - ja też uważam że nie nadaje się do pracy. Nikt nie odpisuje na moje CV, raz w lipcu miałem tylko tak że byłem na trzech rozmowach ale sam wiem że źle na nich wypadam bo czuję się jak śmiec więc jak mam kogoś przekonać że będę wartościowym pracownikiem? Ale z drugiej strony z czego ja mam żyć? Gdzie mam przeczekać ten rok do rozpoczęcia terapii i co zrobić później?

Tak jak mówiłem to ostatni wpis. Teraz możecie już sobie myśleć co chcecie czyli że - mógł iść na terapię ale sam nie chciał pomocy. Naprawdę mam to gdzieś. Wszystko mam już gdzieś. Chce żeby się to wszystko skończyło raz na zawsze. Nie mogę na siebie patrzeć. Wydrapalbym sobie oczy albo wykuł. Nienawidzę siebie za wszystko to wszystko moja wina