Marzenia są dziedziną dziecinną. Człowiek później wie już co go czeka bądź może czekać. Realizm i świadomość, nic więcej. Głównie świadomość. Kto się z tym nie może pogodzić ucieka, w środki które niszczą świadomość, ku fałszywej iluzji która pryśnie bez własnego już udziału, żałość i marność będą tylko towarzyszyć, porażka przy wychodzenia z bycia dzieckiem.
Heh, ci wszyscy dorośli, przepełnieni najprostszą myślą tego właśnie dziecka: "muszę to mieć", "dlaczego on to ma a ja nie?" Ogromna rzesza ludzi w społeczeństwie znacząco rozbudowuje to pytanie i nigdy nie będzie w stanie się z tym pogodzić. Będą nazywać to moralnością, ideą, wiarą, zasadą, tradycją ale w gruncie rzeczy chodzi o to jedno. Podstawa ich "złożoności".
Nie wszyscy oczywiście są tacy. Ale zdecydowana większość tak i nic tego nie zmieni za ich życia. Z jednym się zgodzę, XXI wiek, rozwój techniki a upadek cywilizacji i człowieczeństwa. Prymitywizm. Jak zwierzęta... .